ارتباط صمیمی با فرزندان
ارتباط صمیمی با فرزندان اهمیت زیادی دارد. در این مقاله میخواهیم در مورد این موضوع صحبت کنیم که چرا صمیمی شدن با فرزند اهمیت دارد؟ صمیمیت با فرزندان چه دستاوردهایی دارد؟ راههای صمیمی شدن با فرزندان چیست؟ برای اینکه جواب این سوالات را بدانید ادامه این مطلب را بخوانید.
چرا صمیمی شدن با فرزند اهمیت دارد؟
ارتباط صمیمی با فرزندان یکی از مهمترین عوامل تاثیرگذار در تربیت فرزند میباشد. موضوع مهم این است که ارتباط صمیمی با فرزندان در دوران کودکی وجود دارد و والدین باید صمیمیت با فرزند را در دوره نوجوانی و جوانی نیز حفظ کنند. برخی از مزایای صمیمی بودن والدین با فرزندان به شرح زیر است.
صمیمیت با فرزندان باعث افزایش اعتماد والدین و فرزندان به یکدیگر میشود و این اعتماد، آرامش و امنیت را در خانواده برقرار میکند.
صمیمی بودن با فرزند مسیر موفقیت فرزند را هموار میکند. فرزندانی که ارتباط صمیمی و خوبی با پدر و مادر دارند پیشرفت مناسبی در تحصیل و کسبوکار دارند.
صمیمیت والدین و فرزندان در دوره نوجوانی اهمیت فراوانی دارد بخاطر اینکه در دوره نوجوانی نیاز به استقلالطلبی بیشتر میشود. اگر صمیمیت والدین با فرزندان در این دوران برقرار باشد نگرانی و تنش در این دوران ایجاد نخواهد شد. اعتماد والدین به فرزند در این دوره، نگرانیهای والدین را کاهش میدهد.
صمیمی شدن با نوجوان کمک میکند تا حس مسئولیتپذیری و استقلال در فرزند نوجوان در مسیر صحیحی رشد کند و تصمیمگیریهای مناسبی در زندگی داشته باشد.
مواردی که اشاره کردم از مزیتهای صمیمی شدن با فرزند است. لیکن قدم اول برای رابطه صمیمی والدین و فرزندان وجود اعتماد است که در ادامه توضیح میدهم.
اعتماد فرزند به والدین
ما انسانها به این راحتی به دیگران اعتماد نمیکنیم. اعتماد به اطرافیان و افراد جامعه با گذشت زمان و به مرور ایجاد میشود در حالیکه اعتماد فرزندان به والدین از دوران کودکی شکل میگیرد.
دلیل این اعتماد به نیازهایی برمیگردد که فرزندان از دوران نوزادی به والدین دارند. وقتی والدین نیازهای فرزندشان را در دوره نوزادی و کودکی رفع میکنند، حس اعتماد به والدین در کودک شکل میگیرد.
پایدار ماندن این اعتماد، به رفتار و روش تربیتی والدین برمیگردد. اگر پدر و مادر برخورد صحیح با فرزند داشته باشند، اعتماد فرزند به والدین حفظ خواهد شد.
رفتار والدین بهترین الگو برای فرزندان است. رفتار و فرهنگ یک خانواده تاثیر زیادی در شکلگیری شخصیت و رفتاری دارد که بچهها از خود نشان میدهند.
اگر رفتاری که والدین از ابتدای خردسالی و کودکی با فرزندان در خانه دارند هدفمند و صحیح باشد این اعتماد و صمیمیت بین والدین و فرزندان حفظ خواهد شد و فرزندان متناسب با فرهنگ و رفتار خانواده بزرگ میشوند.
به تدریج با بزرگ شدن فرزندان، رفتارهایی که آنها در دوران نوجوانی از خود نشان میدهند مطابق با ارزشهای خانواده است و میتواند اعتماد والدین را به خود جلب کند.
اعتمادی که بین فرزندان و والدین ایجاد میشود برای دوره نوجوانی و جوانی فرزندان بسیار حائز اهمیت است. در این دوران، فرزندان نیاز به راهنمایی و داشتن مشاوره با افرادی را دارند که به آنها اعتماد دارند.
در دوران نوجوانی فرزندان مسائل جدیدی را کشف میکنند که ذهن آنها را درگیر میکند. از طرفی رشد جسمی و تغییرات هورمونی در دوران بلوغ، کنجکاوی آنها را برای دانستن مسائل جنسی نیز بوجود میآورد. در این دوران یک نوجوان با نگرش و تفکر جدیدی به مسائل جامعه نگاه میکند و امکان دارد تفاوتهایی که بین خانواده و جامعه میبیند سؤالات زیادی را برایش ایجاد کند.
بنابراین در این دوره اگر فرزند ارتباط صمیمی با والدین خود داشته باشد، راحتتر میتواند سؤالات و مسائلی که برایش بوجود آمده را مطرح کند. در غیر اینصورت به دنبال کسی است که با او احساس آرامش و نزدیکی میکند تا بتواند مسائل خود را مطرح کند.
ارتباط صمیمی فرزند با والدین وظیفه والدین است
گفتم که ارتباط صمیمی فرزند و والدین در دوران کودکی، کمک میکند تا اعتماد شکل گیرد. در حقیقت ارتباط صمیمی با فرزندان از دوران کودکی شکل میگیرد. با گذشت زمان، رفتار والدین در خانه و نوع برخوردی که با فرزند دارند در پایدار ماندن این ارتباط صمیمی نقش دارد.
ممکن است در ارتباط والدین با فرزندان تنشها و کشمکشهایی بوجود آید اما وظیفه والدین حفظ رابطه خوب با فرزند است. به این ترتیب ارتباط صمیمی فرزند با والدین میتواند برقرار بماند. وقتی ارتباط صمیمی با فرزندان حفظ شود، اعتماد فرزند به والدین برای بیان مشکلات و خواستههایش شکل میگیرد.
در واقع کانون خانواده بهترین فرصت برای برقرار بودن رابطه خوب و صمیمی است اما به واسطهی برخی از رفتارهای بچهها، والدین نگرانی و اضطراب پیدا میکنند. این دغدغه و نگرانی میتواند با رفتارهایی مثل عصبانیت و یا نصیحت کردن به بچهها همراه باشد که حس ناراحتی و ناامنی را برای کودک ایجاد میکند.
نصیحت و پرخاشگری ارتباط صمیمی با فرزندان را کمرنگ میکند
با توجه به اینکه بچهها احساساتی هستند، پرخاشگری والدین تاثیر بالایی روی آنها میگذارد. در این شرایط فرزندتان به درست یا غلط بودن رفتارش کاری ندارد بلکه احساس ناراحتی خود را درک میکند. به مرور زمان وقتی رفتارهای پرخاشگرانه والدین ادامه یابد رابطه صمیمی والدین با فرزندان آسیب میبیند.
رفتارهای والدین باید برای کمک کردن و آگاهی دادن به بچهها باشد اما آگاهی دادن به این شیوه باعث تخریب رابطه خوبی میشود که تا آنزمان بین والدین و کودکان وجود داشته است.
بعضی والدین تصور میکنند که قاطعانه صحبت کردن باید با پرخاشگری باشد تا بچهها رفتار اشتباه را تکرار نکنند. در صورتیکه با این نوع رفتارها نمیتوان بچهها را کنترل کرد و تنها به رابطه والدین و فرزندان لطمه میزند.
علاوه بر پرخاشگری، وادار کردن بچهها برای انجام کاری که تمایل ندارند باعث ناراحتی آنها خواهد شد. این نوع رفتار صمیمیت بین فرزند و والدین را از بین میبرد و تاثیر صحبتهای والدین را کم میکند.
با این رفتارها فرزندان فکر میکنند آزادی شخصی آنها از بین رفته است چون آنچه برای بچهها اهمیت دارد داشتن توانایی در انجام کارهایی است که به آن علاقه دارند. به عبارت دیگر آنها دوست دارند مستقل باشند و احساس آزادی و اختیار عمل در کارها داشته باشند. آزادی و استقلال یکی از نیازهای انسان میباشد که در این رابطه میتوانید مقاله نیازهای کودکان و نوجوانان را مطالعه کنید.
تاثیرگذاری با حفظ رابطه صمیمی با فرزند
برای اینکه ارتباط نزدیک ما با فرزندان حفظ شود، باید روی رفتار خودمان کنترل داشته باشیم. ما قرار نیست که رفتار بچهها را تغییر دهیم بلکه باید با دادن آگاهی و اطلاعات لازم و مورد نیاز، نتیجه اعمال و رفتارشان را به آنها گوشزد کنیم.
والدین نباید انتظار داشته باشند که با یکبار صحبت کردن، بچهها متوجه رفتار اشتباه خودشان شوند. همانطور که شما در کودکی رفتار اشتباهتان را بارها تکرار میکردید فرزندان شما هم بارها اشتباه را تکرار خواهند کرد. باید صبر و حوصله داشته باشید تا به مرور زمان، بچهها درک بهتری از صحبتهایتان پیدا کنند.
رفتار صحیح با بچهها، باعث حفظ ارتباط نزدیک با آنها میشود. این عامل مهمی است که در دوران نوجوانی و جوانی برای فرزندان بسیار اهمیت دارد. برای اینکه بتوانید مشکلات و دغدغههای فرزندان را شناسایی کنید باید ارتباط خوب با فرزند داشته باشید و از کنترل فرزند بپرهیزید.
صمیمی شدن با فرزند و یک نتیجهگیری
صمیمی شدن با فرزند و ایجاد حس اعتماد عامل مهمی است که پدر و مادر باید از دوران کودکی در ارتباط خود با فرزند در نظر داشته باشند.
اگر قرار است به فرزندانمان اعتماد داشته باشیم و فرزندان ما هم احساس صمیمیت با ما داشته باشند، لازم است از همان دوران کودکی این اعتماد بین فرزند با پدر و مادر شکل بگیرد.
اگر قرار است با فرزندانمان در دوران نوجوانی و جوانی ارتباط صمیمی و خوبی داشته باشیم، باز هم لازم است از دوران کودکی کنترل روی رفتار خود داشته باشیم نه اینکه بخواهیم رفتار فرزندان را کنترل کنیم. این طبیعی است که بعضی از رفتارهای کودکان باعث عصبانیت و خشم والدین میشود ولی اگر کودکی خودمان را به یاد بیاوریم و به کارهایی که خودمان در آن دوران انجام میدادیم فکر کنیم آنموقع انتظار زیادی از بچهها نخواهیم داشت.
دلیل اصلی عصبانی شدن و خشم والدین از رفتارهای فرزند به خاطر این است که انتظار دارند بچهها به اشتباه بودن یک کار آگاهی داشته باشند. در حالیکه فرزند شما تجربهای از درست یا غلط بودن رفتارش ندارد. این وظیفه والدین است که آگاهی لازم در این زمینه را بارها برای فرزند تکرار کند.
داشتن تجربه باعث تشخیص درست یا اشتباه بودن یک کار میشود، همان چیزی که بزرگسالان بدست آوردهاند ولی فرزندان هنوز چنین تجربههایی را کسب نکردهاند. وظیفه والدین، فقط و فقط دادن آگاهی و اطلاعات مورد نیاز به فرزندان است.
آگاهی و اطلاعاتی که فرزندان از والدین خود بدست میآورند، در رشد شخصی و رشد اجتماعی آنها نقش مهمی دارد. این کار نیاز به صبر و پشتکار در کار دارد تا نتیجه آن را فرزندتان در بزرگسالی مشاهده کند.
دیدگاهتان را بنویسید